Mary Breslin, data warehouse modellemenin iki babası Kimball ve Inmon un modellerini karsilastırdığı bir makale yazmış. İşte makalenin kısa bir özeti
Inmon'un yaklaşımı, klasik ilişkisel veritabanı araçları ve yöntemleri kullanılarak yapılan "top-down development" üzerine kurulu.
Inmon, data warehouse'u daha büyük bir bilgi ortamının bir parçası olarak görüyor. Bu büyük bilgi ortamına da CIF (Corporate ınformation Factory) adını veriyor. Data warehouse'un daha büyük ortamlara iyi uyum sağlaması için, bir atomik bir de birimlere özel veri tabanı olması gerektiğini savunuyor.
Inmon'ın yöntemleri sadece IT uzmanları tarafından aktif olarak kullanılabilir durumda. Son kullanıcılar geliştirme aşamasında aktif rol oynamıyor. Kısacası Inmon'un yaklaşımı daha teknik bir yaklaşım.
Operasyonel (Transactional) sistemlerde işlenen veri, gerekli şekillerde düzenlenerek (Bu işleme ETL deniyor) atomik veritabanına taşınıyor. Her bir departman için, ihtiyaca göre ayrı bir veritabanı tasarlanıyor ve bu veritabanları temel verileri atomik veritabanından alıyor. Böylece departmanların aldıkları raporlar arasında veri uyumsuzluğu sorunu olmuyor.
Kimball'in yaklaşımı ise geleneksel veritabanı tasarım metodlarından farklı. "Bottom - up" yaklaşımı ile her iş süreci için ayrı bir data mart oluşturmayı tavsiye ediyor. Tüm bu data mart ların toplamı ise kuruluşun data warehouse U oluyor. Çeşitli data mart'lar arasında iletişim kurmak için de "data bus" dediği ve tüm data Mart'ların standarta uygun veri boyutları ile modellenmesini gerektiren bir mimari öneriyor.
Verinin son kullanici tarafindan daha rahat anlasilmasi ve performans nedeniyle Normalizasyon kurallarının gecerli olmadigi Dimensional veri modeli tasarimlarda çok merkezi rol oynuyor. Dimensional modelde iki çeşit tablo oluyor. Fact tablolar, çok fazla satırdan olusan ancak buna karşılık az kolon içeren foerign key ve metrik ölçüm dısında bir veri tutmayan tablolara deniyor. Dimension tablolar ise fact tablolardaki verinin detaylarını ve ozelliklerini tutan tablolar ve fact e göre daha az satır içermelerine rağmen yüzlerce kolondan oluşabiliyorlar.
Inmon ve Kimball' in modellerinin benzer noktaları da var.Her ikisi de farklı yöntemlerle de olsa zaman özelliği tutmak gerektiğini savunuyor. Her iki model de verilerin transactional sistemden aktarılırken standartlastirilmasi ve düzenlenmesini oneriyor (ETL)
Hangi modelin kullanılacağı tamamen ihtiyaclara ve isin yapısına göre verilecek bir karar.
Makeleyi okumak için : http://www.bi-bestpractices.com/view-articles/4768
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder